این سوره حدوداً در سال 6 بعثت، پس از آنکه پیامبر اسلام برای دعوت قبیله ثقیف به طائف رفته بود و آنها ضمن رد دعوت، پیامبر را آزار دادند؛ در بازگشت، این آیات در مکه نازل شد.
محتوای سوره [ویرایش]
- این سوره، عمدتاً درباره خلق ناپیدائی به نام جن سخن می‌گوید، سخن از ایمان آنها به پیامبر اسلام، و فروتنی در برابر قرآن، و ایمان و اعتقاد آنها به معاد، و وجود گروهی مؤمن و کافر در میان آنان و مسائلی دیگر. این بخش از سوره نوزده آیه از بیست و هشت آیه سوره را در بر می‌گیرد.
- اشاره‌ای به مسئله یگانه بودن خدا و بازگشت پس از مرگ.
- سخن از مساله علم غیب است که هیچ کس از آن آگاهی ندارد جز آنچه خداوند اراده کرده است.
